Փոխառության պայմանագիր և պարտքի բռնագանձում
Փոխառության պայմանագիր
Փոխառության պայմանագիրն իրենից ներկայացնում է շատ կարևոր փաստաթուղթ, որի պատշաճ ձևակերպման արդյունքում կողմերի մոտ առաջանում են փոխադարձ իրավունքներ և պարտականություններ: ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 877-րդ հոդվածի համաձայն՝ փոխառության պայմանագրով մեկ կողմը (փոխատուն) մյուս կողմի (փոխառուի) սեփականությանն է հանձնում դրամ կամ տեսակային հատկանիշով որոշվող այլ գույք, իսկ փոխառուն պարտավորվում է փոխատուին վերադարձնել միևնույն գումարի դրամ (փոխառության գումարը) կամ փոխատուից ստացված գույքին հավասար քանակի և նույն տեսակի ու որակի գույք:
Ֆիզիկական անձանց միջև կնքվող փոխառության պայմանագրերը պետք է կնքվեն գրավոր, եթե կողմերի համաձայնությամբ նախատեսված գումարը գերազանցում է 20.000 ՀՀ դրամը, իսկ եթե կողմերից առնվազն մեկն իրավաբանական անձ է, ապա անկախ գումարի չափից պայմանագիրը կնքվում է գրավոր: Գործարքի գրավոր ձևը չպահպանելը վեճի դեպքում կողմերին զրկում է ի հավաստումն գործարքի ու նրա պայմանների՝ վկաների ցուցմունքներ վկայակոչելու իրավունքից, սակայն միաժամանակ նրանք պահպանում են գրավոր և այլ տեսակի ապասցույցներ ներկայացնելու իրավունքը:
Փոխառության պայմանագրում անհրաժեշտ է նշել պայմանագրի ստորագրման ամսաթիվը, վայրը, կողմերի տվյալները (անունը, ազգանունը, հայրանունը, ծննդյան ամսաթիվը, անձնագրային տվյալները և հաշվառման հասցեն), ինչպես նաև գումարը վերադարձնելու ժամկետը: Գումարը վերադարձնելու պարտավորությունը կետանցելու համար փոխառության պայմանագրով կարող է նախատեսվել տուգանքի, տույժի կամ տոկոսի բռնագանձման պարտավորությունը: Պայմանագիրը կազմվում է 2 օրինակից (մեկական ամեն կողմի համար) և կողմերի ցանկությամբ պայմանագիրը կարող է վավերացվել նոտարական կարգով:
Ստացական (պարտավորագիր)
Քաղաքացիները պետք է հատուկ ուշադրություն դարձնեն գումարի փոխանցման և պայմանագրով նախատեսված պարտավորությունների կատարման հանգամանքները հաստատող փաստաթղթերի վրա: Հիմնականում գումարի փոխանցմումը հաստատվում է ստացականի միջոցով և դրանում նշվում է փոխանցվող գումարի չափի վերաբերյալ տեղեկությունները: Պրակտիկան ցույց է տալիս, որ գումարի ստացումն ապացուցելու համար ստացականը պետք է կազմվի փոխառուի ձեռքով, առանց տեխնիկական միջոցների օգտագործման: Այնտեղ պետք է նշվեն փոխատուի և փոխառուի անձնագրային տվյալները, հասցեները, կողմերին նույնականացնող լրացուցիչ տեղեկությունները, գումարը փոխառուին փոխանցելու փաստը, գումարի փոխանցման ժամանակն ու վայրը, ինչպես նաև պարտքի վերադարձի համար նախատեսված ժամկետը: Հիշեք՝ ստացականում պետք է հղում կատարվի հիմնական փոխառության պայմանագրի վրա՝ նշելով այդ պայմանագրի համարն ու կնքման ամսաթիվը:
Գումար ստանալու փաստը հաստատող ստացականի բնօրինակը վերադարձվում է փոխառուին՝ գումարը փոխատուին վերադարձնելու պահին: Փոխատուն պետք է ստորագրի ստացականը և նշում կատարի այն մասին, որ փոխառուն կատարել է իր կողմից ստանձնած պարտավորությունը՝ վերադարձնելով ամբողջ գումարը: Պրակտիկայում լինում են այնպիսի դեպքեր, երբ դատական նիստի ընթացքում փոխառուն հայտարարում է, որ նա ընդհանրապես պարտք չի վերցրել, իսկ ստացականը կազմվել և ստորագրվել է այլ անձանց կողմից: Նշված դեպքում դատարանը նշանակում է ձեռագրաբանական փորձաքննություն և փորձաքննության առարկա է դառնում ոչ միայն փոխառուի ստորագրությունը, այլ նաև ստացականի ամբողջ տեքստը, ուստի խորհուրդ ենք տալիս, որ ստացականը գրվի անձամբ փոխառուի կողմից: Եթե ստացականը կազմվել է փոխատուի ձեռքով կամ համակարգչի օգտագործմամբ, ապա գումար ստանալու հանգամանքի ապացուցման գործընթացը բարդանալու է:
Պարտավորության ապահովումը
Եթե պարտքի գումարը մեծ է, խորհուրդ է տրվում կիրառել պարտավորության ապահովման միջոց: Հայաստանում ամենա տարածված և արդյունավետ պարտավորության ապահովաման միջոց հանդիսանում է գրավը: Գրավը ծագում է գրավի պայմանագրի հիման վրա և դրանում անպայման հղում է կատարվում այն պարտավորությունների ու պայմանագրի վրա, ի կատարումն որոնց գույքը դարձել է գրավի առարկա: Սակայն պետք է հաշվի առնել այն հանգամանքը, որ գրավի առարկա ցանկալի է դարձնել միայն այն գույքը, որը չի կարող թաքցվել փոխատուից: Հիփոթեքը հանդիսանում է գրավի ամենահուսալի տեսակ, քանի որ այս դեպքում անշարժ գույքը չի կարող թաքցվել պարտատերից և գրավի իրավունքը ենթակա է պետական գրանցման ՀՀ անշարժ գույքի կադաստրի պետական կոմիտեում: Բացի այդ, գրավի հարմարությունը պայմանավորված է առանց դատարան դիմելու՝ գրավ դրված գույքի վրա բռնագանձում տարածելու հնարավորությամբ: Այս պարագայում գույքի վաճառքը կամ օտարումը անհնարին է առանց փոխատուի համաձայնության և գումարը վերադարձնելու պարտավորությունը խախտելու դեպքում փոխատուն կարող է դիմել համապատասխան մարմիններին գրավ դրված գույքի օտարման խնդրանքով: Հիշեք՝ անշարժ գույքի գրավի պայմանագրի պետական գրանցման պահանջը չպահպանելու դեպքում այն անվավեր է:
Հայցի հարուցում
Պարտքի գումարը վերադարձնելու պարտավորությունը չկատարելու դեպքում փոխառուն պետք է սկսի պարտքի բռնագանձումը՝ ներկայացնելով հայցադիմում: Փոխառության պայմանագրի հետևանքով առաջացած պարտքի բռնագանձման հայցային վաղեմության ժամկետը 3 տարի է և այն սկսում է հաշվարկվել պարտքի գումարը վերադարձնելու ժամկետը լրանալու պահից:
Պարտքի գումարի բռնագանձման պահանջի մասին հայցադիմումը պետք է ներկայացվի պատասխանողի բնակության վայրի առաջին ատյանի դատարան, եթե այլ բան չի նախատեսվել փոխառության պայմանագրով: Հայցին կցվում են պետական տուրքի (որը կազմում է հայցագնի 2 տոկոսը) վճարման անդորրագիրը, պայմանագիրը, ստացականը, ինչպես նաև այլ անհրաժեշտ փաստաթղթերը:
23.03.2016