Գործի նախապատմությունը

Մի տիկին իր մանկահասակ երեխայի սոցիալ-առողջապահական հարցերը լուծելու, որոշակի այլ անհրաժեշտ գործողություններ կատարելու նպատակով դիմել է փաստաբան Վարդան Խեչյանին իր ամուսին Ս.Գ-ի զրկել իրենց երեխայի նկատմամբ ունեցած ծնողական իրավունքներից։

Փաստաբանի իրավական հիմնավորումները և դիքորոշումը

Հայցվոր Գ.Ա-ն և  պատասխանող Ս.Գ-ն փաստական կարգով ամուսնացել են 2003թ.։ Նրանք համատեղ ամուսնական կյանքի ընթացքում ունեցել են մեկ երեխա: Ս.Գ-ն ճանաչել է   իր որդու Դ.Գ-ի նկատմամբ հայրություն /հայրության ճանաչման վկայական /։

Ս.Գ-ն խուսափել է իր ծնողական պարտականություների կատարումից, մասնավորապես` վերջինս չի հոգացել երեխայի կարիքները, չի զբաղվել նրա խնամքով ու դաստիարակությամբ։
Ս.Գ-ն դատարանի վճռով ճանաչվել է անհայտ բացակայող:

Համաձայն ՀՀ Սահմանդրության 36 հոդվածի` ծնողներն իրավունք ունեն և պարտավոր են հոգ տանել իրենց երեխաների դաստիարակության, առողջության, լիարժեք ու ներդաշնակ զարգացման և կրթության համար։

Ծնողական իրավունքներից զրկելը կամ դրանց սահմանափակումը կարող է կատարվել միայն դատարանի որոշմամբ` օրենքով սահմանված կարգով և դեպքերում։
Ըստ »Երեխայի իրավունքների մասին« ՀՀ օրենքի 13 հոդվածի` երեխայի խնամքի և դաստիարակության պատասխանատվությունը կրում են ծնողները, նրանք են ստեղծում անհրաժեշտ պայմաններ երեխայի լիարժեք զարգացման, դաստիարակման, առողջության պահպանման, ընտանիքում և հասարակության մեջ ինքնուրույն կյանքի նախապատրաստման համար։

ՀՀ Ընտանեկան օրենսգրքի 49 հոդվածի համաձայն` ծնողներն ունեն հավասար իրավունքներ և կրում են հավասար պարտականություններ իրենց երեխաների նկատմամբ։ Նույն օրենսգրքի 51 հոդվածի` ծնողներն իրավունք ունեն և պարտավոր են դաստիարակելու իրենց երեխաներին։

Ծնողները պատասխանատվություն են կրում իրենց երեխաների դաստիարակության և զարգացման համար։ Նրանք պարտավոր են հոգ տանել իրենց երեխաների առողջության, ֆիզիկական, հոգեկան, հոգևոր և բարոյական զարգացման մասին։

Ծնողները պարտավոր են ապահովել երեխաների կրթությունը։ ՀՀ Ընտանեկան օրենսգրքի 59 հոդվածը սահմանում է, որ ծնողները կամ նրանցից մեկը կարող են զրկվել ծնողական իրավունքներից, եթե նրանք չարամտորեն խուսափում են ծնողական պարտականությունները կատարելուց։ Նույն օրենսգրքի 60 հոդվածի համաձայն` ծնողական իրավունքներից զրկելը կատարվում է դատական կարգով։

Հաշվի առնելով, որ պատասխանող Ս.Գ-ն չի զբաղվել իր երեխայի Դ.Գ-ի խնամքով և դաստիարակությամբ, չի հոգացել նրա կարիքները, նյութապես չի աջակցել և ընդհանրապես չի հետաքրքրվել և հետաքրքրվում երեխայով, գտնում ենք, որ վերջինս  չարամտորեն խուսափում է Դ.Գ-ի նկատմամբ ծնողական պարտականությունների կատարումից, այդ թվում ալիմենտ վճարելու պարտավորությունից։

Գործի ելքը

Հայցը բավարարվել է։
Ս.Գ-ին զրկել իր երեխայի` “…” թվականին ծնված Դ.Գ-ի  նկատմամբ ունեցած ծնողական իրավունքներից։

 

Գործով ներկայացուցիչ ՀՀ փաստաբանական պալատի փաստաբան Վարդան Խեչյան

Աղբյուրը` Փաստաբան Վարդան Խեչյանի իրավական ձեռնարկ

Տեքստը տեղադրելիս պարտադիր է ակտիվ հղում կատարել աղբյուրին և նշել հեղինակի անունը

Փաստաբանին կարող եք զանգահարել +374 10 32 02 02 կամ գրել vardan@khechyan.com էլ. հասցեին